Het is een regenachtige woensdagmiddag. Dikke druppels tikken tegen het raam van de woonkamer. Buiten is het nat en grijs, maar binnen is het lekker warm. Yara en Lisa zitten samen op de grote, zachte bank in hun pyjama. Oma zit tussen hen in en houdt een dik boek op schoot.
"Wat gaan we vandaag lezen, oma?" vraagt Yara, terwijl ze haar voeten onder een dekentje steekt.
Oma glimlacht en tilt het boek iets op. "Jip en Janneke!" zegt ze.
"Jaaa!" roept Lisa enthousiast. "Dat vind ik altijd zo leuk!"
Oma slaat het boek open en begint voor te lezen:
"Op een dag gingen Jip en Janneke naar buiten om in de regen te spelen..."
Yara en Lisa luisteren aandachtig. Ze zien het helemaal voor zich: Jip en Janneke met hun laarsjes aan, stampend in de plassen.
"Ooh, dat wil ik ook een keer doen!" fluistert Yara.
"Sssst," sist Lisa met een lachje. "Ik wil luisteren!"
Oma leest verder, met haar warme, rustige stem. Jip en Janneke bouwen een modderdam en worden helemaal vies. Yara en Lisa giechelen.
"Net als toen wij in de modder speelden bij de speeltuin," zegt Lisa.
"Ja! En mama werd boos omdat onze kleren vies waren," herinnert Yara zich.
"Nou," zegt oma, "dat hoort erbij als je buiten speelt!"
Ze leest verder en Yara en Lisa kruipen dichter tegen haar aan. Buiten tikt de regen nog steeds op het raam, maar binnen is het knus en gezellig. In het verhaal moeten Jip en Janneke naar binnen en krijgen ze een warme kop chocolademelk van hun moeder.
"Ooooh, ik wil ook chocolademelk!" roept Yara.
"Ik ook!" zegt Lisa.
Oma klapt het boek dicht en kijkt hen met een twinkeling in haar ogen aan. "Nou, als jullie zo goed geluisterd hebben… misschien kan ik wel een kopje maken?"
"Jaaa!" roepen de meisjes in koor.
Oma staat op en verdwijnt naar de keuken. Yara en Lisa pakken het boek en bladeren door de plaatjes.
"Ik wou dat wij Jip en Janneke waren," zucht Lisa.
"Misschien zijn we dat wel een beetje," zegt Yara. "Wij maken ook altijd grapjes en avonturen mee!"
Even later komt oma terug met twee grote mokken chocolademelk, met een flinke toef slagroom erop.
"Net als in het verhaal!" roept Yara blij.
Ze nemen een slok, en…
"Hihihi!" giechelt Lisa. "Je hebt een slagroomsnor!"
Yara kijkt verbaasd en veegt over haar bovenlip. "Jij ook!" roept ze lachend.
Oma lacht en schudt haar hoofd. "Jullie lijken écht op Jip en Janneke," zegt ze.
Yara en Lisa kijken elkaar aan. "Dan moeten we ook in de regen spelen!" zegt Yara ineens.
Voordat oma kan reageren, springen de meisjes van de bank en rennen naar de gang.
"Onze laarzen aan!" roept Lisa.
"In de plassen stampen!" zegt Yara.
Oma schudt lachend haar hoofd. "Ach, waarom ook niet?" mompelt ze.
Even later rennen Yara en Lisa naar buiten, springend in de grootste plassen die ze kunnen vinden. De regen valt op hun haren, hun laarzen spetteren modder omhoog, en ze lachen zo hard dat oma ze binnen nog kan horen.
"Net als Jip en Janneke," fluistert oma glimlachend, terwijl ze een slokje van haar eigen chocolademelk neemt.