Yara en Lisa zaten samen op de achterbank van de auto. Vandaag was een spannende dag: hun allereerste zwemles! Yara friemelde aan de rits van haar zwemtas. "Denk je dat het water heel koud is?" vroeg ze.
Lisa haalde haar schouders op. "Papa zegt dat het lekker warm is. Maar misschien zijn er haaien!" zei ze met een grijns.
Yara gaf haar een speelse duw. "Niet grappig, Lisa!"
Bij het zwembad rook het naar chloor en spetterde water tegen de ramen. In de kleedkamer trokken Yara en Lisa hun badpakken aan. Yara had een roze badpak met sterretjes, en Lisa droeg een blauw badpak met haaien erop.
"Nu ben jij de enige met haaien!" lachte Yara.
Samen met de andere kinderen liepen ze naar de rand van het zwembad. De badmeester, een grote man met een fluit om haar nek, lachte vriendelijk. "Welkom bij jullie eerste zwemles! We gaan eerst even wennen aan het water."
Yara stak voorzichtig haar teen in het water. "Hé, het is helemaal niet koud!" zei ze opgelucht.
De badmeester blies op haar fluit. "Oké, iedereen mag het water in!"
Lisa keek even twijfelend naar de trap. Maar toen ze zag dat Yara al vrolijk door het water stapte, sprong ze dapper achter haar aan. "Plons!" Een grote golf spatte omhoog.
Yara gierde van het lachen. "Lisa, je lijkt wel een dolfijn!"
De badmeester gaf iedereen een drijvende plank en liet de kinderen oefenen met trappelen. Yara probeerde haar benen snel te bewegen, maar ze ging meer achteruit dan vooruit.
"Hoe doe jij dat zo goed?" vroeg ze aan Lisa.
"Ik doe net alsof ik een echte haai ben!" zei Lisa en ze maakte een wild zwembeweging met haar armen.
Na een tijdje kregen ze bandjes om en mochten ze proberen te drijven. Yara vond het eerst een beetje spannend, maar de badmeester hielp haar. "Kijk, je blijft gewoon liggen als een zeester!" zei hij.
Lisa lag al op haar rug en keek tevreden naar het plafond. "Dit is best makkelijk!" zei ze trots.
Aan het einde van de les mochten ze nog even van de glijbaan. Yara gilde van plezier toen ze met een grote plons in het water terechtkwam. Lisa dook er meteen achteraan.
Toen ze na de les weer in de kleedkamer stonden, trok Yara haar badpak uit en zuchtte tevreden. "Dat was leuk!"
"Ja!" knikte Lisa. "En ik denk dat ik later een haaiendompteur word!"
Yara lachte. "Kan niet! Maar ik wil wel een dolfijnentrainer worden."
Hand in hand liepen ze naar buiten. "Volgende week weer?" vroeg Yara.
"Zeker weten!" riep Lisa.
En met een grote glimlach stapten ze de auto in, klaar voor hun volgende zwemavontuur.