Yara en Lisa zijn twee nieuwsgierige meisjes. Vandaag gaan ze met opa en oma op een superleuk uitstapje: naar het dinomuseum! Ze hebben er al dagen naar uitgekeken. “Gaan we nu eindelijk de grote dino’s zien?” roept Lisa enthousiast terwijl ze haar jas aantrekt.
Samen met opa en oma lopen ze naar het station. Daar staat een grote, gele trein al te wachten. “Ik mag bij het raam!” zegt Yara vrolijk. De trein rijdt door groene weilanden en langs dorpjes. Opa vertelt grappige verhalen over vroeger, terwijl oma een zakje met koekjes uitdeelt.
“Zijn de dino’s echt zo groot als een huis?” vraagt Lisa. Opa knikt en zegt: “Misschien wel groter!” Dat maakt de meisjes nog nieuwsgieriger.
Bij het museum aangekomen, zien ze meteen iets indrukwekkends: buiten staan enorme, levensechte beelden van dinosaurussen! Een grote T. rex laat zijn scherpe tanden zien, en een lange Brachiosaurus steekt zijn nek hoog in de lucht. Yara wijst naar een groep kinderen die onder de buik van de dino lopen: “Hij is echt reusachtig!”
Binnen in het museum is het net zo spannend. Ze zien enorme skeletten en leren dat sommige dinosaurussen vlees aten en anderen planten. Lisa vindt de Triceratops met zijn grote hoorns het allerleukst. Yara raakt niet uitgepraat over de snelle Velociraptor.
Oma leest een bordje waarop staat dat vogels eigenlijk verre familie zijn van dinosaurussen. “Dus de kip van de boerderij lijkt op een dino?” vraagt Yara lachend. “Ja, een beetje,” zegt oma. Dat vinden ze wel heel grappig.
In een hoek van het museum kunnen de meisjes een quiz doen. Ze moeten raden welke dinosaurus het snelst was en welke het hardst kon brullen. Samen met opa en oma drukken ze op knoppen en leren ze nog meer over de prehistorie.
Aan het eind mogen ze bij de souvenirwinkel een klein cadeautje uitkiezen. Lisa kiest een sleutelhanger met een dino erop, en Yara neemt een knuffel van een Diplodocus mee.
Na het museum zijn de meisjes best moe. “Zullen we lekker gaan eten?” stelt opa voor. Ze lopen naar een snackbar vlakbij, waar iedereen geniet van patat en een grote bak mayonaise. “Dit is bijna net zo leuk als de dino’s,” grapt Lisa met een grote hap friet in haar mond.
Als toetje krijgen ze allebei een ijsje. Yara kiest chocolade en Lisa aardbei. Ze praten nog lang na over alles wat ze gezien hebben. “De T. rex was het engst!” zegt Yara. “Nee, de Velociraptor!” roept Lisa terug.
Op de terugweg in de trein zijn de meisjes moe, maar blij. Lisa valt zelfs even in slaap tegen de schouder van oma. “Dit was een dag om nooit te vergeten,” zegt Yara zachtjes tegen opa.
Thuis laten ze trots hun souvenirs zien aan papa en mama. “Kijk, een knuffeldino!” roept Yara. En Lisa vertelt enthousiast over de grote dino’s buiten.
Het was een geweldige dag vol avontuur, leren en plezier. Wie weet waar ze de volgende keer weer naartoe gaan!