Gedeelde Werelden - Jong ontmoet Oud
Inleiding
De voordelen
van een project voor kinderen
Een bijdrage
aan pedagogische doelstellingen
Ouders van de kinderen
Interview Radio Purmerend
NIEUW
In de activiteitenruimte zijn de bewoners net klaar met koffiedrinken. Meneer Frederik zit in zijn stoel in de hoek te slapen. Verderop aan tafel zitten mevrouw Jansen en mevrouw Ieping om zich heen te kijken en mevrouw Geurts zit voorover-gebogen in haar stoel. Alleen mevrouw Huizinga loopt rond. Zij staat bij de glazen deur en kijkt naar de overkant van de gang. 'Kijk, kijk, o, o, kijk', roept en zwaait.Peuterprojecten zijn projecten waarbij peuters regelmatig op bezoek gaan bij bewoners van een verzorgings- of verpleeghuis en gezamenlijke activiteiten ondernemen, zoals spelletjes doen, liedjes zingen, verjaardag vieren of tekenen. Op een natuurlijke wijze komen deze leeftijdsgroepen tot stimulerende interacties. De komst van peuters in een verzorgings- of verpleeghuis levert een belangrijke bijdrage aan het doorbreken van het isolement waarin veel ouderen verkeren. Het contact met de kinderen stimuleert onder meer de alertheid en communicatiebereidheid van de ouderen en biedt hun een vreugdevolle ervaring. Bovendien doen de kinderen op een ongedwongen wijze een beroep op het verzorgend vermogen van de ouderen. De peuters ervaren op hun beurt dat het leuk is om met de ouderen te spelen en de onvoorwaarlijke aandacht van de ouderen heeft op hen een rustgevend effect.
Aan de overkant van de gang, in de peuterspeelzaal, staat een jongetje met zijn neus tegen de glazen deur gedrukt. Hij zwaait terug naar mevrouw Huizinga. Achter hem staan de peuters te dringen, klaar voor hun bezoek aan de opa's en oma's.
Dan gaat de deur open. 'Zij komen!', roept mevrouw Huizinga en enkele seconden later komen de peuters met het nodige lawaai binnen. Mevrouw Geurts gaat rechtop zitten en steekt met een grote glimlach haar hand uit naar een meisje. Mevrouw Jansen klapt in haar handen en roept verrukt: 'Dag lieve schatjes.' Alleen meneer Frederik slaapt door. Een jongetje ziet dit en loopt op hem af. Hij schudt voorzichtig aan zijn arm. Meneer Frederik kijkt geïrriteerd op, ziet het jongetje en lacht hardop. Tien minuten later zit hij aan tafel samen te tekenen met het jongetje, terwijl mevrouw Ieping, tot groot plezier van de peuters aan weerszijde van haar, een zelfverzonnen liedje zingt .....
Enkele onderzoeksresultaten:
Peuterprojecten dragen bij aan verbetering van de kwaliteit van zorg
voor zowel peuters als ouderen. In Nederland ziet men dan ook een toenemende
belangstelling voor peuterprojecten en vormen zij op steeds meer plaatsen
een onderdeel van het dagelijks leven. Op plaatsen waar een project wordt
gestart, ontbreekt het niet aan enthousiasme, integendeel.
top
Kinderen krijgen aandacht van de opa's en oma's
De kinderen noemen de ouderen die zij bezoeken meestal opa en oma. Voor
een deel vervullen deze ouderen een grootouderrol. Zij schenken de kinderen
persoonlijke aandacht, tonen affectie en reageren bezorgd. Vooral kinderen
die weinig contact hebben met hun grootouders, omdat die bijvoorbeeld ver
weg wonen en voor kinderen die een opvang bezoeken op sociale en medische
indicatie kan dit belangrijk zijn.
Alhoewel de ouderen grootoudergedrag vertonen en de kinderen hen opa
of oma noemen is de relatie tussen de kinderen en de bewoners niet helemaal
vergelijkbaar met de relatie tussen grootouder en kleinkind. Persoonlijke
relaties, die een kenmerk zijn van de relatie tussen grootouder en kleinkind,
komen nauwelijks voor. De contacten tussen de bewoners en de kinderen zijn
daarvoor te wisselend. Een enkele keer ontstaat er een persoonlijke relatie
tussen een kind en een bewoner, het kind gaat dan bijvoorbeeld altijd bij
dezelfde opa of oma zitten. Toch is zoiets eerder een uitzondering dan
regel.
Kinderen ontwikkelen sociaal gedrag .....
'Je ziet soms, bijvoorbeeld als een oma zingt of een balspel speelt dat zij niet helemaal kan doen, dat een peuter de bewoner erop wijst dat hij het niet goed doet en laat zien hoe het wel moet. Kinderen helpen de ouderen.' (peuterleidster)Het ontwikkelen van sociaal gedrag, leren delen, helpen en samenwerken, vormt vooral bij peuters een belangrijk onderdeel van de sociale ontwikkeling. De ontwikkeling van sociaal gedrag wordt ondermeer bevorderd door regelmatige contacten met ouderen. Kinderen die regelmatig ouderen bezoeken zijn eerder geneigd te delen, willen meer helpen en iets meer samenwerken dan kinderen die niet meedoen aan zo'n project. Dit sociaal gedrag van kinderen blijkt uit waarnemingen tijdens bezoeken. De kinderen delen vrijwillig dingen met de bewoners, bijvoorbeeld stiften en papier en werken met plezier met hen samen, bijvoorbeeld aan een tekening. Daarnaast helpen de kinderen de bewoners vaak, vooral door ze te vertellen hoe zij dingen moeten doen.
De kinderen reageren tijdens een bezoek aan de opa's en oma's op een
enthousiaste, onbevangen en spontane manier. Dit neemt niet weg dat zij
in het begin toch even moeten wennen. Meestal wil een "nieuw" kind mee
omdat de andere kinderen zo enthousiast reageren. Na verloop van tijd verandert
hun gedrag ten opzichte van ouderen. Deze verandering van gedrag vindt
niet alleen plaats tijdens de bezoekjes, maar ook daarbuiten. Ook op verjaardagsfeestjes,
in de wachtkamer van de huisarts of in de supermarkt, leggen de peuters
sneller en gemakkelijker contact met ouderen en reageren zij op positieve
manier op ouderen. Door het contact met de opa's en oma's leren de kinderen
dat ouderen erbij horen, dat ouderen gelukkig kunnen zijn en dat ouderen,
net als alle andere mensen, leuk kunnen zijn.
top
Stimulering van de sociale ontwikkeling
Een belangrijk onderdeel van de sociale ontwikkeling bij peuters vormt het ontwikkelen van sociaal gedrag: leren delen, helpen en samenwerken. Uit onderzoek is gebleken dat peuters die deelnemen aan peuterprojecten sneller dergelijk gedrag ontwikkelen dan hun leeftijdsgenoten die niet aan het project deelnemen. Ook sociale gewoonten, zoals handen schudden, groeten, luisteren en converseren, worden tijdens de bezoeken gestimuleerd.
Kinderen in contact brengen met hun omgeving
Veel peuterspeelzalen en opvanginstellingen willen voorkomen dat een aparte kinderwereld wordt gecreëerd. Daarom streven zij ernaar de kinderen op gezette tijden in contact te brengen met hun omgeving door activiteiten buiten de speelzaal of opvang te organiseren. Bezoeken aan verzorgings- en verpleeghuizen kunnen een onderdeel vormen van dergelijke activiteiten en de peuters leren daarmee dat ouderen deel uitmaken van de samenleving.
Leren omgaan met mensen die anders zijn
Afgezien van de eigen grootouders maken oude mensen immers nauwelijks deel uit van de leefwereld van het kind. Door de kinderen in contact te brengen met mensen die anders zijn, leren de kinderen respect te hebben voor anderen, open te staan voor verschillen en rekening te houden met anderen. De kinderen leren al snel dat de ouderen anders zijn en hun gedrag moeten aanpassen. Na verloop van tijd ziet men bijvoorbeeld dat de kinderen automatisch rustiger worden wanneer een bewoner in de omgeving is.
'Als wij langs het verzorgingshuis fietsen, wijst Jaap de laatste tijd steeds naar het gebouw en roept hij 'opa, oma'. Ook op straat en in de supermarkt wijst hij vaak naar ouderen. Hij lijkt opeens door te hebben dat de wereld vol zit met opa's en oma's. (ouder van een peuter)top
'Je gaat je voorstellen hoe het zou zijn om oud te zijn en hier te zitten en ook hoe het voor je ouders zou zijn. Omdat je zo vaak bij het bejaardenhuis naar binnenloopt komt het allemaal dichterbij te staan.' (ouder van een peuter)top
Bron: Gedeelde Werelden, Peuters op bezoek in verzorgings- en verpleegtehuizen
Auteur: Christana Mercken
Uitgeverij: NIZW
Gedeelde wereld
M. Hamelink & Coos Visser
ISBN: 90 5050 517-1
NIZW bestelnummer: E223101
Email: Bestel@nizw.nl
terug naar Pinkelotje |