Het
is zondag. Het regent al de hele dag. Bah, wat een vies weer! 'Wat zullen we
gaan doen?' vraagt Mama. 'Ik weet het niet,' antwoordt Papa. 'Ik moet nog
werken.' 'Zoals altijd,' zegt Mama.
'Ongezellig.' 'Als ik niet werk…,' begint Papa. 'Ja, dat weten we. Dan kunnen
wij geen leuke dingen doen.' Mama is een beetje boos. 'Ik ga wel alleen met de
kinderen.'
'Wat
zullen we doen?' vraagt Mama aan Tim en Pim. Ze zijn een tweeling en al vijf
jaar. 'De speeltuin,' zegt Pim. 'Nee, dommerd, het regent,' antwoordt Tim. Mama
heeft een idee: 'We gaan naar het museum.' 'He, bah, wat saai,' zeggen ze
allebei. 'Misschien vinden jullie het best leuk,' zegt Mama. 'Kun je daar ook
frietjes eten?' vraagt Tim. 'Nee, maar wel iets drinken,' antwoordt Mama. 'Kom
we gaan! Dag Papa, tot straks!' 'Ik
wil niet in de autostoel. Ik ben geen baby,' zeurt Pim. Tim moet lachen. 'Dat
moet nu eenmaal. Kom, riemen aan. Anders blijf je maar thuis.'
Mama
wordt ongeduldig. 'Ik moet plassen,' roept Tim. 'Had je dat niet eerder kunnen
doen? Nu, schiet op.' 'Ik moet ook,' zegt Pim. Mama zucht. Eindelijk, daar zijn
Tim en Pim weer. Mama zet haar bril op. Ze rijden weg. Tim
en Pim wonen in Tilburg. Daar is het museum ook. Jammer, ze hoeven niet met de trein. Mama parkeert de auto
vlakbij de ingang. Het is niet druk. Bij het uitstappen stoot Tim tegen Pim aan.
Die wordt boos. Hij slaat Pim. Mama wordt ook kwaad. 'Nu, is het genoeg. Geen
geruzie.' Tim en Pim zijn het alweer vergeten. Ze rennen achter elkaar aan. Mama
betaalt voor het museum. Een vriendelijke meneer wijst hun de weg. 'Nergens
aankomen, hoor jongens!' zegt hij. Tim en Pim schudden nee, ze zijn een beetje
verlegen.
'We
gaan eerst een beetje rondkijken,' zegt Mama. 'Weten jullie wat voor een museum
dit is?' vraagt ze. 'Een kledenmuseum,' denkt Tim. Want er hangen kleden aan de
muur. 'Het lijkt er wel op,' zegt Mama. 'Het is het textielmuseum. Je kan zien
hoe mensen vroeger stoffen maakten. De kleden aan de muur zijn stukje voor
stukje aan elkaar gemaakt. Knap, hè? Ze zijn meer dan honderd jaar oud.' De
jongens zijn onder de indruk. Tim steekt zijn hand uit. Hij wil aan het kleed
voelen. 'Niet aankomen!' zegt de meneer van het museum. 'Dat mag niet, weet je
nog wel?' Tim krijgt een kleur. 'Lopen we nu weer verder?' vraagt Pim.
Ze
gaan naar de weefgetouwen. Dat zijn grote machines. Er staan bollen met wol
naast. In allerlei kleuren. Tim en Pim zien heel veel rechte draden naast
elkaar. Een mevrouw van het museum vertelt. 'Vroeger deed men alles met de hand.
Nu gaat de spoel vanzelf tussen de draden door. De draden beneden gaan naar
boven en andersom. Dan gaat de spoel er door. Zo kun je stof weven.' Tim en Pim
vinden het prachtig. Ze kijken hun ogen uit. 'Wie weet waar deze wol vandaan
komt?' vraagt de mevrouw. 'Van het schaap,' roept Tim. 'Ja, goed zo! Heb je dat
op school geleerd?' Tim knikt trots. 'Willen jullie een schaapje maken? Ga maar
met die mevrouw mee!' Tim en Pim zijn al weg. Dat is leuk! Mama kijkt nog even
rond.
Tim
en Pim krijgen een luciferdoosje. Ze knippen een hoofd van papier. En twee
oortjes. Die plakken ze op het doosje. De mevrouw helpt hen mee. Aan de
achterkant komt een staartje. Dat is van touw. Pim is klaar. Hij doet lijm op
het doosje. Onder en boven. Hij plakt de wol om het schaap. Tim zit onder de
lijm. Zijn staartje plakt aan zijn hand. Mama komt kijken. Ze helpt Tim. Het
schaapje van Tim is ook klaar. 'Mijn schaap is het mooist,' zegt Pim. 'Mijn
schaap is veel liever.' Dat is Tim. De mevrouw moet lachen. 'Ik vind ze allebei
lief en mooi,' zegt ze.
'Kom,
we gaan naar huis. Het is al laat.' Mama pakt haar autosleutels. 'Zeggen jullie
dank je wel?' 'Dank je wel,' zeggen
Tim en Pim. 'Komen jullie nog eens terug?' vraagt de mevrouw. Tim knikt en Pim
zwaait nog even. In de auto vallen ze bijna in slaap. Ze zijn zo moe. Opeens
zegt Tim: 'Mama, we hebben niks gedronken.' 'Dat doen we thuis wel. We hadden
het zo druk,' antwoordt Mama. Thuis vraagt Papa: 'Was het saai?' Tim en Pim
praten door elkaar. 'Nee. Het was heel leuk. Kijk, mijn schaapje! Er was een
lieve mevrouw.' Mama geeft Papa een
kus. 'De kinderen hebben genoten.
En ik ook. Jammer dat je er niet bij was.' 'Ik heb lekker gewerkt. Maar de
volgende keer ga ik zeker mee. Ik wil ook wel een schaapje maken,' lacht Papa.
Jippie! Tim en Pim springen op zijn rug. Met Papa kan je fijn stoeien.
copyright: Lin de Laat
terug naar: voorlezen