Ka-bou-ter Plof heeft buik-pijn.

Ka-bou-ter Plof gaat naar een feest 
zijn vriend-je, Ka-bou-ter Hiep, is ja-rig 
hij wordt 5 jaar 
er ko-men 10 ka-bou-ters 
Ka-bou-ter Plof heeft een leuk ca-deau-tje 
hij geeft een knut-sel-doos 
leuk he?
het feest duurt de he-le mid-dag. 
van twee tot vijf uur 
de kabouters blij-ven ook e-ten 
daar-na gaan ze weer naar huis 
met de au-to van papa Hiep

Om vijf uur is Ka-bou-ter Plof weer thuis 
hij lacht nog steeds 
ze hebben spel-le-tjes gedaan 
lied-jes ge-zong-en 
en wat ge-dron-ken
af en toe kre-gen ze een snoep-je 
het was heel leuk!
Mama Ka-bou-ter legt Plof in bed 
hij is heel moe 
hij valt vlug in slaap 
na een uur-tje wordt hij wak-ker 
Plof heeft buik-pijn. Er-ge buik-pijn.
Mama vraagt: Hoe-veel snoep-jes heb je op? 
3 of 4 klei-ne snoep-jes, kreunt Plof 
ze wa-ren wel lek-ker
daar kan hij toch geen buik-pijn van heb-ben? 
vraagt Mama aan Papa Ka-bou-ter 
Nee, dat lijkt me niet, bromt hij 
hij leest de krant
zal ik de dok-ter bellen? vraagt Mama weer 
ja, doet dat maar, zegt Papa.

De Ka-bou-ter-dok-ter komt me-teen 
op het punt-je van zijn neus staat een bril 
hij kijkt heel ern-stig 
hij vraagt: Wat is er aan de hand?
Au, au, mijn buik 
Ka-bou-ter Plof kan bij-na niet pra-ten 
het doet zo'n pijn 
de dokter lui-stert naar de buik van Plof 
je buik zit heel vol 
maar waar-mee? 
heb je echt maar 4 snoep-jes op? vraagt hij.
Ka-bou-ter Plof knikt 
heus niet meer.
de dok-ter be-grijpt het niet 
ik kom mor-gen weer terug 
leg maar een war-me kruik op zijn buik, 
zegt hij te-gen Mama.

Ka-bou-ter Plof huilt 
hij is bang 
mis-schien gaat zijn buik-pijn nooit meer o-ver 
op-eens krijgt Mama een i-dee 
ze vraagt aan Plof: 
wa-ren de friet-jes lek-ker? 
ja, zegt hij ver-baasd
ik heb maar vier bor-den op 
en 3 kro-ket-ten 
met veel ma-yo-naise na-tuur-lijk, zegt Mama.
ik be-grijp nu waar-om je buik zeer doet 
je hebt een friet-buik! 
mor-gen is je buik weer be-ter
Ka-bou-ter Plof is op-ge-lucht 
zijn buik doet al min-der zeer 
hij gaat weer sla-pen 
En mor-gen……bel ik nog even de dok-ter 
ge-luk-kig hoeft hij niet meer te ko-men, 
zegt Mama, en ze zucht.


copyright: Lin de Laat

terug naar: voorlezen