Mijn grootvaders klok was een zeer groote
klok, daarom hing ze ook niet an de muur:
Doch ze stond op den grond meer dan negentig
jaar, ze wees ons nauwkeurig het uur.
Omdat hij werd verwacht, werd de klok
reeds gebracht, die men zachtkens naar binnen toe droeg.
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg
Refrein:
Al negentig jaar men steeds hoort, tik
tak, van grootvaders klok ongestoord tik tak
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg.
Als kind was het hem steeds zijn grootste
plezier, de beweging der slinger te zien
Toen hij man was, en vreugd of verdriet
werd zijn deel,dan wist ook de klok dat misschien
Want toen hij voor het eerst met zijn
bruid binnentrad, ze met slaan hun haar hulde toedroeg
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg
Refrein:
Al negentig jaar men steeds hoort, tik
tak, van grootvaders klok ongestoord tik tak
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg.
Mijn grootvader sprak altijd tot iedereen
van zijn trouwste bediende, zijn klok
Want in stiptheid en trouw over trof haar
nooit een, ieders aandacht zij daarom trok.
En slechts eenmaal per week vroeg ze:
wind me'even op, doch ook nooit naar iets anders ze vroeg
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg
Refrein:
Al negentig jaar men steeds hoort, tik
tak, van grootvaders klok ongestoord tik tak
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg.
De wekker die jaren lang stil was geweest
liep opeens in het holst van den nacht.
Men begreep dat het eind van de klok nu
toch kwam, zij tikte zoo langzaam en zacht
Toen voor eeuwig dan ook grootva ingesluimerd
was, had ook zij van het leven genoeg
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg
Refrein:
Al negentig jaar men steeds hoort, tik
tak, van grootvaders klok ongestoord tik tak
Maar opeens ze staat stil om nooit meer
te gaan, toen grootvaders laatste uur sloeg.
terug naar Pinkelotje |
|