Een karretje op de zandweg reed

(Originele titel: Twee voerlui)

Een karretje op de zandweg reed.
De maan scheen helder, de weg was breed.
Het paardje liep met lusten.
'k Wed dat het zelluf zijn weg wel vindt.
De voerman lei te rusten,
Ik wens je wel thuis me vrind, me vrind,
Ik wens je wel thuis me vrind!

Een karretje reed langs berg en dal.
De nacht was donker, de weg was smal.
Het paard liep als met vleugels.
De sneeuwjacht zweept z'n ogen blind.
De voerman houdt de teugels.
Ik wens je wel thuis m'n vrind, me vrind,
Ik wens je wel thuis me vrind!

Een karretje keert behouden weer.
Het andere heeft er geen voerman meer.
Waar mag hij zijn gebleven ?
'k Wed dat je 'em op de zandweg vindt.
Of moog'lijk wel daarneven.
Hij komt niet weer thuis die vrind, die vrind,
Hij komt niet meer thuis die vrind!