Oranje boven

Voor het huis van Wouter en Mieke is vandaag een klein winkeltje. De kinderen hebben eerst een groot kleed op de grond
gelegd. Daarop hebben ze heel veel spullen uitgestald. Die gaan ze verkopen.
Dat komt omdat het koninginnedag is. Dan mogen kinderen op straat dingen verkopen.
Het zijn wel allemaal oude spullen.
De vorige dag hebben Wouter en Mieke samen met mamma van alles bij elkaar gezocht.
Een paar puzzels, een oude broek van pappa, een ouderwetse theepot, een vaas, een paar stripboekjes, een hoed, een zaag, drie borden en een spelletje.
'Mooie spullen te koop!' roept Mieke.
'De broek van mijn vader!' roept Wouter.
'De theepot van mijn moeder!' roept Mieke.
In de verte zien ze opa Bos aankomen met Flip.
'Flip!' schreeuwt Wouter. 'Kom eens hier. Ik heb mooie spullen.'
'Opa Bos!' roept Mieke.
Opa komt aansjokken maar Flip rent meteen naar Wouter toe.
'Dag worsthond,' fluistert Wouter zachtjes in zijn grote flapoor.
Flip geeft Wouter een likje over zijn neus.
'Kijk eens, opa Bos,' zegt Mieke, 'kopen?'
'Kinderen toch,' zegt opa Bos, 'wat hebben jullie een mooie winkel. Dat is zeker omdat de koningin jarig is?'
'Is hij jarig vandaag?' vraagt Wouter.
Opa Bos schudt zijn hoofd en moppert: 'De kinderen van tegenwoordig weten ook niks meer.'
'Jawel hoor,' antwoordt Mieke. 'Ik weet best dat de koningin jarig is.'
'Wie is dat?' vraagt Wouter.
'De baas van het land,' zegt Mieke.
'Echt waar?' vraagt Wouter. 'Vangt die de boeven?'
Opa Bos lacht. 'Nou, niet helemaal,' zegt hij, 'want de koningin is niet alleen de baas. De mensen uit het land helpen ook
mee om voor het land te zorgen. Maar als Hare Majesteit jarig is, vieren we wel feest.'
'Wat is een haresteit?' vraagt Wouter.
'Dat is een deftig woord voor koningin,' antwoordt opa. Hij schudt nog een keer zijn hoofd en bromt: 'Zie je wel, jullie weten daar niks meer van.'
'Ik weet een liedje van de koningin,' zegt Mieke en ze begint te zingen;

     'Oranje boven, oranje boven, leve de koningin.'

Opa knikt tevreden en zegt: 'Ik zal eens kijken wat jullie allemaal in je winkeltje hebben. Dan zal ik wat kopen ter ere van Hare Majesteit.'
'Wil je de hoed?' vraagt Wouter.
'Nee, geef mij maar die theepot. Die vind ik mooi. Wat kost die?'
'Twee kwartjes,' zegt Mieke.
Opa pakt zijn portemonnee en geeft het geld. Hij neemt de theepot onder zijn arm en loopt weer weg.
Wouter springt op en rent naar binnen. Mamma zit in de kamer een boek te lezen.
'Mamma!' roept hij. 'Opa Bos heeft de theepot gekocht voor de haresteit.'
Mamma snapt er niks van en gaat even mee buiten kijken.
Mieke vertelt dat opa de theepot heeft gekocht omdat het koninginnedag is.
'Ja, voor de haresteit,' zegt Wouter.
'Goed zo,' zegt mamma lachend en ze gaat weer naar binnen.
Er komen nog meer mensen langs en de kinderen verkopen heel veel spullen.
Dan komen buurvrouw Nel en buurman Kees naar buiten.
'Eéénig he,' zegt Wouter.
Mieke giechelt.
'Er is niet veel meer,' zegt buurman Kees een beetje knorrig.
'Jullie hebben alleen nog maar een puzzel en een oude zaag.'
'Neem de zaag,' zegt Mieke. 'Jij knutselt toch altijd.'
'Zo'n oude zaag hoef ik niet. Maar een goede hamer kan ik nog wel gebruiken.'
Wouter denkt even na en rent dan weg. Hij holt het paadje naast het huis in.
Even later komt hij terug met een mooie nieuwe hamer.
'Die is van pappa,' roept Mieke. 'Dat mag niet.'
Wouter roept: 'Kopen, buurman Kees? Voor twee kwartjes.'
Dat wil buurman Kees wel. Hij betaalt gauw twee kwartjes en wil weglopen.
Op dat moment komt mamma naar buiten. 'Dat is pappa's nieuwe hamer,'zegt ze.
'Die heb ik net gekocht, zegt buurman Kees. 'Van Wouter. Voor twee kwartjes.'
'Maar dat is niet de bedoeling,' roept mamma.
'Wouter, hoe kom je erbij om die hamer te pakken.'
'Voor de haresteit,' zegt Wouter.
'Buurman, 'zegt mamma, 'mag ik die hamer terug? Dit is een vergissing.'
'Verkocht is verkocht, 'antwoordt buurman Kees en hij lacht een beetje gemeen.
'Kom nou, buurman, 'zegt mamma, 'je snapt toch ook wel dat zo'n nieuwe hamer niet te koop is.'
Buurvrouw Nel ziet dat mamma een beetje boos wordt. 'Geef die hamer nou terug, 'zegt ze.
'Maar ...'
'Geen fratsen, geef terug!'
Buurman Kees geeft de hamer aan mamma en loopt mopperend weg.
'Bedankt, 'zegt mamma.
'Ik krijg nog wel twee kwartjes, 'zegt buurvrouw Nel.
Mieke geeft gauw het geld.
'Ruimen jullie nou de winkel maar op,' zegt mamma. 'Het is mooi geweest.
Wouter en Mieke vouwen het kleed op. Ze brengen het naar binnen samen met de puzzel en de oude zaag.
Als ze met z'n drieën aan de tafel zitten om wat te drinken, zegt mamma: 'Rare Wouter. Buurvrouw Nel en buurman Kees vonden dat niet leuk.'
Wouter knikt. 'Nee, dat was niet ééénig!'

Uit: Nog één nachtje slapen
Uitgeverij Van Holkema & Warendorf

 
Heb je nog suggesties? Mail ze ons of schrijf wat in ons gastenboek.